Μίνο ντα Φιέζολε

(Mino da Fiesole, 1429 – 1484). Ιταλός γλύπτης. Για την περίοδο της νεότητάς του δεν είναι τίποτα γνωστό. Τα έργα της ώριμης ηλικίας του είναι επηρεασμένα από εκείνα των Ντεσιντέριο ντα Σετινιάνο και Αντόνιο Ροσελίνο. Η πατρότητα ορισμένων έργων του, κυρίως προτομές, δεν έχει βεβαιωθεί πλήρως. Το πρώτο σίγουρα αυθεντικό έργο του χρονολογείται από το 1466. Πρόκειται για το μνημείο του επίσκοπου Σαλουτάτι, που βρίσκεται στον καθεδρικό ναό του Φιέζολε. Της ίδιας περιόδου είναι και ο τάφος του Μπερνάρντο Τζούνι, καθώς και ορισμένα άλλα έργα του, μικρότερης σημασίας, που βρίσκονται στη Φλωρεντία. Έχει φιλοτεχνήσει επίσης διάφορα έργα με τη συνεργασία του Αντρέα Μπέρνιο, κυρίως ταφικά μνημεία. Από αυτά, τα πιο αξιόλογα βρίσκονται στις εκκλησίες των αγίων Αποστόλων και της Παναγίας (Σάντα Μαρία ντε Πόπολο) της Ρώμης. Συνεργάστηκε επίσης και με άλλους γλύπτες της εποχής του. Στα έργα αυτά συμπεριλαμβάνεται και ο τάφος του πάπα Παύλου H’ του οποίου ορισμένα μέρη που διασώζονται βρίσκονται στο Μουσείο Πετριάνο του Βατικανού. Επέστρεψε από τη Ρώμη στη Φλωρεντία το 1481 και φιλοτέχνησε τον τάφο του κόμη Ούγο. Ο Βαζάρι χαρακτηρίζει αυτό το μνημείο, ως το καλύτερο έργο του. Αντιπροσωπευτικό έργο του Ιταλού γλύπτη Mivo ντα Φιέζολε (Μητροπολιτικός ναός, Πράτο, Τοσκάνη).